Jednorazowa amortyzacja w podatku dochodowym stanowi istotne narzędzie dla przedsiębiorców, umożliwiające przyspieszone odliczenie wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Dzięki tej formie amortyzacji, podatnicy mogą w jednym miesiącu dokonać pełnego odpisu amortyzacyjnego od zakupionych środków trwałych, co przekłada się na znaczące obniżenie podstawy opodatkowania.

 

Jednorazowa amortyzacja – kiedy można stosować?

 

Możliwość zastosowania jednorazowej amortyzacji została wskazana w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PIT”). Wedle tego przepisu, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

 

Warto dodać, że analogiczny przepis znajduje się także w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT). Zatem, z jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać przedsiębiorcy, którzy są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) lub podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), prowadzący działalność gospodarczą. Obejmuje to zarówno jednoosobowe działalności gospodarcze, spółki cywilne osób fizycznych, jak i spółki prawa handlowego, w tym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz akcyjne, pod warunkiem że spełniają one określone w przepisach warunki.

 

Warunki skorzystania z jednorazowej amortyzacji

 

Jednorazowa amortyzacja umożliwia przedsiębiorcom dokonanie pełnego odpisu amortyzacyjnego w roku podatkowym, w którym środek trwały został wprowadzony do użytkowania, co może znacząco zmniejszyć podstawę opodatkowania. Jak wskazuje art. 22k ust. 8 ustawy o PIT, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4.

 

Jednorazowa amortyzacja dotyczy nowych środków trwałych należących do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, co obejmuje między innymi maszyny, urządzenia, środki transportu (z wyjątkiem samochodów osobowych), narzędzia, aparaty i urządzenia techniczne. Co ważne, środek trwały musi zostać wprowadzony do użytkowania w roku podatkowym, w którym podatnik planuje dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. Ponadto, środki trwałe, od których dokonano jednorazowej amortyzacji, nie mogą być zbywane przez okres 12 miesięcy od daty ich wprowadzenia do użytkowania, chyba że zbycie następuje na rzecz podmiotów niepowiązanych.

 

Co również istotne, jednorazowa amortyzacja nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ustawy o PIT).

 

Jednorazowa amortyzacja dla nowych środków trwałych

 

Ustawodawca wprowadził także możliwość zastosowania jednorazowej amortyzacji dla nowych środków trwałych. Na podstawie art. 22k ust. 14 ustawy o PIT, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Kwota 100 000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

 

W tym wypadku występuje niższy limit, tj. 100 000 zł, a nie 50 000 euro. Co więcej, przepis ten można zastosować pod warunkiem, że:

• wartość początkowa jednego środka trwałego, o którym mowa w ust. 14, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł lub
• łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, o których mowa w ust. 14, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3500 zł.

 

Ile można oszczędzić na jednorazowej amortyzacji?

 

Ilość oszczędności, jaką można uzyskać dzięki jednorazowej amortyzacji środków trwałych, zależy od kilku czynników, w tym wartości środków trwałych podlegających amortyzacji, stawki podatku dochodowego, do którego podlega przedsiębiorca, oraz limitów określonych w przepisach prawa. Jednorazowa amortyzacja pozwala na dokonanie pełnego odpisu amortyzacyjnego w danym miesiącu podatkowym, w którym środek trwały został wprowadzony do użytkowania, co oznacza, że cała wartość środka trwałego może zostać odliczona od podstawy opodatkowania w tym roku.

 

Oszczędności te wynikają z obniżenia podstawy opodatkowania o wartość jednorazowo zamortyzowanego środka trwałego, co bezpośrednio przekłada się na niższą kwotę podatku należnego do zapłaty w danym roku podatkowym.

 

Możliwość zastosowania jednorazowej amortyzacji stanowi pomoc de minimis, o czym stanowi art. 22k ust. 10 ustawy o PIT.

Kontakt w zakresie porady podatkowej dotyczącej zaliczania kosztów delegacji do kosztów uzyskania przychodów w spółce z o.o.