Zasady odliczenia straty w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odgrywają kluczową rolę w gospodarce. Jest to najczęściej stosowana forma działalności gospodarczej. W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, spółki mogą napotkać okresy niepowodzeń finansowych, które prowadzą do poniesienia straty. W takich przypadkach, przepisy podatkowe w Polsce przewidują mechanizmy odliczenia straty, które mogą pomóc spółkom w złagodzeniu obciążeń podatkowych i wspieraniu ich stabilności finansowej.

Kiedy mamy do czynienia ze stratą

Jak wynika z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako „ustawa o CIT”), dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy więc wskazać, że strata powstaje w sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów. Co jednak istotne, od 2018 roku w spółkach kapitałowych występują dwa źródła przychodu: zyski kapitałowe oraz inne źródła przychodów. W związku z tym podziałem, także koszty uzyskania przychodu muszą zostać odpowiednio przyporządkowane – do danego źródła przychodu.

Strata w spółce z o.o. jest zjawiskiem negatywnym, mogącym świadczyć o problemach finansowych przedsiębiorstwa. Ustawodawca wprowadził zatem mechanizmy umożliwiające odliczenie straty na zasadach określonych w ustawie.

Co zrobić ze stratą?

Wystąpienie straty umożliwia obniżenie dochodu ze źródła o który osiągnięto stratę w następnych latach podatkowych. Jak wskazuje art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Pierwszy sposób obliczenia straty polega na dowolnym kształtowaniu wysokości odliczenia w każdym roku, nie przekraczając w żadnym z tych lat 50 % straty. Dodatkowo, według tego modelu, podatnik może w ogóle nie odliczać straty w poszczególnych latach.

Przykładowo, XYZ sp. z o.o. poniosła w 2024 r. stratę w wysokości 1 000 000 zł. z innych źródeł przychodów. Podatnik może w kolejnych 5 latach obniżyć dochód z innych źródeł po 200 000 zł. Jednakże, możliwe jest również, że podatnik zdecyduje się w 2025 roku odliczyć 400 000 zł, a w kolejnych czterech latach po 150 000 zł.

Drugi sposób polega na obniżeniu jednorazowo dochodu uzyskanego z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Powyższy sposób daje podatnikowi możliwość jednorazowego odliczenia straty, jednakże w kwocie nieprzekraczającej 5 000 000 zł. Jeżeli ww. kwota będzie wyższa, podatnik może odliczyć stratę w kolejnych latach 5-letniego okresu (w tym wypadku kwota obniżenia również nie może przekroczyć 50 % straty).

Na marginesie warto dodać, że wedle art. 7 ust. 6 ustawy o CIT, powyższy przepis nie ma zastosowania do strat z odpłatnego zbycia walut wirtualnych. Jeżeli zatem spółka z o.o. prowadzi działalność w zakresie handlu kryptowalutami, należy mieć na uwadze, że strata nie będzie podlegała odliczeniu w latach kolejnych

Obniżenie dochodu o stratę w estońskim CIT.

Zasady rozliczenia straty przy opodatkowaniu Estońskim CIT zostały uregulowane w art. 7 ust. 7 ustawy o CIT. Wedle tego przepisu, podatnik ma możliwość obniżenia dochodu ze źródła przychodów uzyskanego w 2 latach podatkowych bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych o wysokość nieodliczonej straty. Jednakże, aby móc skorzystać z tego odliczenia, musi stosować ryczałt od dochodów spółek przez co najmniej 4 lata podatkowe.

Jeśli podatnik przestanie stosować ryczałt od dochodów spółek kapitałowych, traci prawo do odliczenia straty począwszy od pierwszego roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych. Innymi słowy, jeśli zdecyduje się na zmianę sposobu opodatkowania przed upływem 4 lat, straci możliwość odliczenia straty.

Mechanizm ten zapewnia podatnikowi możliwość wykorzystania nieodliczonej straty ze źródła przychodów w okresie, gdy przekształca swoje opodatkowanie z opodatkowania na zasadach ogólnych na ryczałt od dochodów spółek kapitałowych, pod warunkiem spełnienia określonych warunków dotyczących długości stosowania tego opodatkowania. Jednakże, jeśli zrezygnuje z ryczałtu przed upływem 4 lat, traci prawo do odliczenia straty.

Odliczenie straty podatkowej w spółce z o.o. stanowi istotny mechanizm wsparcia dla przedsiębiorstw, które mogą napotkać trudności finansowe w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej. Jednakże, aby skutecznie skorzystać z tych zasad, spółki powinny ścisłe przestrzegać przepisów podatkowych oraz, w razie wątpliwości, skonsultować się z doświadczonym doradcą podatkowym. Dzięki temu będą mogły efektywnie zarządzać swoimi finansami i osiągać stabilny rozwój.